Pojawiające się później niż drukarki 3D w złożonym ekosystemie produkcji addytywnej rozwiązania do postprodukcji stanowią jedną z kluczowych dźwigni uprzemysłowienia tej technologii.
Część „wychodząca” z drukarki nigdy nie jest zupełnie gładka, dlatego aby mogła zagwarantować doskonały wygląd i/lub właściwości fizyczne wymaga poddania jej procesom postprocessingu. Przetwarzanie końcowe jest niemal obowiązkowym krokiem w celu poprawy powierzchni zewnętrznych wydruków 3D. Niemniej jednak zmiana surowej części 3D w gotową do użycia wymaga technik, które są często czasochłonne, kosztowne i wymagają wykwalifikowanej siły roboczej. W zależności od technologii druku 3D, operacje postprocessingu mogą stanowić od 30 do 70% kosztu części 3D.
Operacje postprocessingu, z których najczęściej korzysta się w AM
W tym kontekście jeden z głównych graczy – Postprocess Technologies – wiodąca amerykańska firma zajmująca się produkcją sprzętu do obróbki końcowej części wytwarzanych addytywnie, opublikowała w 2022 r. nowe badanie dotyczące trendów w postprocessingu druku 3D. Przeprowadzona po raz czwarty ankieta, pokauje w jednym z pierwszych wyników rosnący niepokój użytkowników wytwarzania przyrostowego na skalę produkcyjną, co do adekwatności aktualnych ofert do ich potrzeb.
„Często słyszę, że postprocessing jest określany jako »brudny mały sekret« w produkcji addytywnej, ale tak nie musi być – zauważa Melissa Hanson — CMO PostProcess. „Cieszymy się, że możemy kontynuować naszą misję wysuwania tego krytycznego etapu w całym procesie druku 3D na pierwszy plan i wiodącą analizę trendów w przetwarzaniu końcowym, która jest bardzo oczekiwana i ma kluczowe znaczenie dla przyszłej ekspansji szybko rozwijającej się branży AM w masowej produkcji”.
W nowym badaniu PostProcess analizowane są najczęściej stosowane w przemyśle techniki wytwarzania addytywnego takie jak FDM (54%), SLA (48%) oraz SLS i MJF (37%). Ponad 65% wszystkich ankietowanych zadeklarowało korzystanie właśnie z tych technologii AM.
Procesy postprocessingu, które wymagają poprawy
Zgodnie z powyższymi trendami, jako najważniejsze zadania nadal wymieniane są przez respondentów operacje postprocessingu związane z usuwaniem podpór (54%) i żywicy (42%) oraz proszku (35%).
Użytkownicy drukarek 3D FDM i SLA w ramach postprodukcji najwięcej czasu spędzają na usuwaniu supportu, a użytkownicy technologii SLS i MJF z kolei resztek pyłu.
Ankietowani zgłaszali również swoje uwagi i spostrzeżenia. Tam, gdzie dwa lata temu martwili się głównie kosztami pracy, uszkodzonymi częściami i przepustowością, dziś zgłaszają również problemy kadrowe, ale także obawy dotyczące planu ochrony środowiska i gospodarki odpadami (głównie użytkownicy technologii proszkowych).
Najwyższy odsetek, wynoszący 52%, dotyczy uwag odnośnie do czasu potrzebnego na operacje wykańczania, który jest uważany przez ankietowanych za zbyt długi we wszystkich technologiach 3D.
Użytkownicy systemów światłoutwardzalnych (SLA) zgłaszali z kolei najczęściej obawy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa.
Inwestycje związane z operacjami postprocessingu AM
W ostatniej części badania przeprowadzonego przez Postprocess Technologies respondenci typowali obszary, w które chcieliby zainwestować w celu poprawy procesów postprocessingu.
Dla 76% z nich jakość gotowych części 3D jest zdecydowanie priorytetem, dla 49% przyspieszenie operacji, a dla 48% poprawa wydajności.
Generalnie większość respondentów przeznacza co najmniej 25% swojego budżetu produkcji addytywnej na działania związane z postprocessingiem, co jest niezmienne od kilku lat.
Badanie zostało przeprowadzone z uwzględnieniem następujących branż: motoryzacyjnej, medycznej, lotniczej, produkcyjnej i maszynowej, głównie z kontynentu północnoamerykańskiego (52%) i europejskiego (31%), w których wytwarzanie przyrostowe jest powszechnie wykorzystywane od kilku lat.
